Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2013

Μουσική.
Λίγο ησυχία.
  Γαλήνη.
Και ξεκινάς.
Νιώθω λίγο περίεργα που γράφω πάλι.
Δεν ξέρω τι με έπιασε.
Οι σκέψεις τόσες πολλες τις τελευταίες μέρες.
Αρχίζεις, τελειώνεις, αφήνεις μισοτελειωμένα <<εγώ>> σου στην άκρη.

Παραμερίζεις τον εαυτό σου.
Να πάλι, ξεφευγω. Το νόημα;

Γαλήνη
Πόσο καιρό έχεις να νιώσεις κάτι τέτοιο;
Που απλά κάθεσαι χωρίς να κάνεις τίποτα, και να μην έχεις τίποτα να τρέχει στο μυαλό σου.
Ε θέλει πολύ ψυχική δύναμη για να το καταφέρεις αυτό.
Να ευχαριστείς εκείνον που σε κάνει να το νιώθεις αυτό.

Λέξεις.
Πονάνε.
Πληγώνουν.
Παρεξηγούν.
Υπάρχει κάτι όμως που δίνει άλλο νόημα.
Εξηγούν. Όσο γίνεται δηλαδή.

Παύση. 
Ξανά. Πολλές φορές.
Γιατί;
Γράφεις, σβήνεις. Πολλές φορές.
Ένα μπέρδεμα.

Εκεί που όλα φαίνονται καθαρά.
Κάτι χαλάει(;)
Κάτι φτιάχνει(;)

Γαλήνη λοιπόν.
Πόσος καιρός.
Είναι όμορφο.
Απόλυτο.

Εκτίμηση.
Αυτό που κάνει ο άλλος για σένα, έστω μικρό.
Που εσύ είσαι η ξεχωριστή.
Χαμόγελα απλά.

Κανένα νόημα πάλι απο όλα αυτά.
Αλλο θές να γράψεις, να περιγάψεις.
Αλλού καταλήγεις ξανά.
Μα τι γίνεται;

Λόγια ανείπωτα.
Μη τα φοβάσαι.
Είναι ωραίο να έχεις κάποιον να γελάς, να αγαπάς, να νοιάζεσαι, να μοιράζεσαι.

Ψυχές.
Μεγάλες.
Τι σημασία έχουν όλα τα άλλα.

Φοβάμαι που το αρχίζω αυτό.
Ίσως να μη θέλω να μπώ στο τρυπάκι ξανά.
Θα παίρνω φόρα όλο και πιο πολύ και μετά.

Μου έχει φύγει όλο αυτό.
Έφυγε, το έδιωξα. Δεν ξέρω.
Χρειάζεσαι κάτι, μια πηγή για όλα αυτά.
ήρθε(;) θα μείνει(;) (...)



Φτάνεις στο σημείο που δεν μπορείς να συνεχίσεις.
ή δε θές.
Να χαθείς στη γαλήνη ξανά.
Φέρτην.
Κάνε την να κρατήσει.
Να μείνει.
Να νιώθω δυνατή.
Ή διώξε την.
Θα μάθω να την κρατάω εδώ.
Όλα έχουν τέλος.
Κακό.
Όλα έχουν τέλος.
Καλό.
Στο χέρι σου είναι η κατάληξη.
η πορεία.
Όλα.
Δεν είναι όλα όπως πρίν.
Ασπίδες.
Πανοπλίες

Κατέβασε τα όπλα, άνοιξε ψυχή.
Δείξε την΄.
Ή άφησε την να μπορούν να την εξερευνήσουν.
Άπιαστη.
Ή κράτησε την, όπως είναι.
Δείξε την εκεί που αξίζει.
Αφήσου..
μίλα. κάνε πράξεις.



Και ξανά απο την αρχή.

Δεν υπάρχουν σχόλια: