Ξέρεις, έχω ένα τετράδιο.
Μπορεί να έχω μιλήσει για αυτό κάποιες φορέ.ς
Απο πέρυσι το ξεκίνησα.
Αυτό, το να γράφω εκεί.
Το να ανοίγομαι.
Το να πνίγομαι.
Να γίνομαι κομμάτια.

Και φυσικά είναι όλα μπερδεμένα εκεί μέσα.
Δεν θέλω να το ανοιγει κανείς.
Δεν θέλω κανείς να φτάσει στης σκέψεις μου.
Κανείς που θα με κρίνει για αυτά που γράφω.
Είναι δικά μου.
Για μένα.
Θα με δείς να κάνω σαν τρελή αν πέσει σε λάθος χέρια.
Απλά εκεί μέσα είναι ο κόσμος μου.
Είναι εγώ.

Και δύσκολα θα το εμπιστευτώ να το διαβάσει κάποιος.
Δεν το έχω κάνει ακόμα.

Σωπαίνω.
Εκεί παραπονιέμαι.
Χαίρομαι.
Στεναχωριέμαι.
Βγάζω τα μέσα μου. Όλα.

Για αυτό δεν θέλω να πέσει σε λάθος χέρια.
Πολλές φορές γράφω και για μένα.
Για σένα...
Για διάφορες καταστάσεις.
Για κάτι που με πείραξε.
Ίσως και αυτό να φταίει που δεν μιλάω όταν πρέπει.
Γιατί το τετράδιο τα ξέρει όλα.
Και τα βγάζω όλα εκεί.
Ξεσπάω.

Για αυτό, αν είσαι ένα κομμάτι του... αν τύχει και διαβάσεις κάποιες σελίδες, απλά μείνε σιωπηλός.
Σαν εμένα..

Γκρεμισέ μου τους τοίχους.
Τοίχοι.

Δεν διαμαρτύρομαι για τίποτα.
Και δεν ζητώ και τίποτα.

Στέκομαι.
Περιμένω.
Ίσως και να ζώ.

Με μεθάς.

Τοίχοι λοιπόν.
Που δημιουργήθηκαν απο εμένα.
Έτσι δεν μπορούν να με δούν όλοι.
Το μέσα μου.
Μπορεί να είναι σκάρτο.
Να πονάει.
Να πληγώνει.
Να μην αρέσει.
Μα είμαι εγώ.
Και εγώ σου λέω γκρέμισε τους.
Μάθε με να σε μάθω.
Θέλω να σε μάθω.

Λίγη παύση.
Δεν σκέφτομαι.

Και η συνέχεια.
Κάπου στα τοίχοι.

Πριν καιρό, ίσως μιλούσα για όνειρα.
Για φτερά. Νεράιδες. Συναισθήματα.

Για αυτό οι τοίχοι λοιπόν.
Για μη μιλάω άλλο για αυτά.
Για να μη λέω για όνειρα, και τελικά το μόνο που μένει να είναι η πραγματικότητα.
Και ας "ονειρεύομαι".
Έστω θα τα  κρατώ για μένα.
Και αν θές να ζήσεις με αυτά σπάσε τα τοίχοι μου.
Νιώσε.
Νιώσε εμένα.

• Σώματα.
• Ψυχές.

Εύκολα ενώνεις τα σώματα, τις ψυχές όμως;!

Είσαι μέσα μου.

Σημαίνει σε νιώθω. Έρωτας. ή και σεξ.

Ενώ είμαστε ένα;

Πως είμαστε ένα;

Άλλο να σου ανοίξω τα πόδια μου, και άλλο την ψυχή μου.

~πιο παλιά ίσως και να ήταν σημαντικότερο να δαμάζεις την ψυχή μου παρά το σώμα μου.

Σκέφτομαι όμως, πως μια σύνδεση για να κρατήσει πρέπει να δαμάζεις και τα 2.

όταν η ψυχή μου θα σου ανήκει τότε και το σώμα μου θα είναι δικό σου.

Δεν καταφέρνεται όμως κάτι τέτοιο. Πές το και παράλογο.

Σεξ. Ολοκλήρωση.

Δεν είναι κακό να μιλάς για όσα σε πνίγουν.

Σεξ λοιπόν. ή έρωτας.

η πράξη παραμένει ίδια.

Αυτό... δέσιμο και αυτό.

Έτσι ξέρεις κάθε σπιθαμή του κορμιού μου.

Το διαχειρίζεσαι. κάπως.

Ψυχή.

Τι κάνεις για να ενωθείς ψυχικά.

Δύσκολο να δίνεις την ψυχή σου.

Μη το κάνεις.

Κανείς δεν βρήκε καλό.

Θα σε πούν πουτάνα.

Πιο πουτανιά δεν είναι όμως, όταν δίνεις το εγώ σου απο εδώ και απο εκεί.

Τι κρατάς για σένα.

Δώσε σώμα.

Ψυχή;!

Και ποιος το κατάφερε άλλωστε;

Όλοι μας σχεδόν μείναμε στο "σε ξέρω καλά." 

Κανείς στο "η ψυχή σου μου ανήκει"

Λοιπόν, θα ενώσουμε της ψυχές μας;

Γιατί είναι βράδυ.
Τσιγάρο.
Σε σκοτώνει.
Το ξέρεις, μα συνεχίζεις.
      Όπως με την αγάπη.
Σε σκοτώνει.
Γιατί δεν ξέρουμε να αγαπάμε.
~ Και πώς να μάθουμε;!

Οργή.
ή και μίσος.
Δεν ξέρεις την διαφορά.

Μίσος.
ή και οργή.
Δεν ξέρεις την διαφορά.

Δες, δεν μπορείς να κάνεις κάτι, και να μη βάλεις μέσα αγάπη.
Ή έστω να δεθείς.
Ή να δώσεις κάτι απο το εγώ σου.

Αλλάζεις.

Δίνεις ευκαιρίες.

Ελπίζεις.

Κάνεις όνειρα...

Αλλά, αλλάζεις.

Όμως το εγώ σου δεν αλλάζει.

Εγώ.

Πάνω απο τους άλλους.

Και πάλι πίσω, στα μπερδέματα.

Ξέρεις την σημασία του αγαπώ;

Του μισώ;

Θέλω.

Γενικά των λέξεων.

Άλλο το γειά.

Κάποιες λέξεις, είναι τόσο βαριές.

Ασήκωτες.

Θες να της ξεστομίσεις, και πληγώνουν

ή σε κάνουν ευτυχισμένο.

Αλλά και πάλι, τίποτα δεν μπορεί να υποθεί με της σωστές λέξεις όταν νιώθεις. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.

Κάποτε θα μας πνίξουν τα τόσα ανείπωτα λόγια.

Σωστό έτσι;

Μα πάντα σκέφτεσαι τι θα μπορούσες να είχες πεί.

Και μετανιώνεις για της λέξεις που χρησιμοποίησες.

Ίσως οι αμόρφωτοι, αυτοί που δεν ξέρουν απο λόγια, που μιλάνε "χαζά"

να είναι εκείνοι που λένε τα πάντα με την ψυχή τους. Με της πράξεις τους, με τα μάτια τους.

Λοιπόν, δεν γινόμαστε και εμείς λίγο αμόρφωτοι;

Χάνεται το νόημα.

Καπνός. 

Χάνεσαι.

Δε φαίνεσαι.

Κυνηγάς το εγώ σου σε σώματα χωρίς ψυχή.

Αναρωτιέσαι για την τόση επιφάνεια γύρω σου.

Ψάχνεσαι.

Χάνεσαι.

Βρίσκεις.

Χάνεις ξανά.

Μουσική.
Λίγο ησυχία.
  Γαλήνη.
Και ξεκινάς.
Νιώθω λίγο περίεργα που γράφω πάλι.
Δεν ξέρω τι με έπιασε.
Οι σκέψεις τόσες πολλες τις τελευταίες μέρες.
Αρχίζεις, τελειώνεις, αφήνεις μισοτελειωμένα <<εγώ>> σου στην άκρη.

Παραμερίζεις τον εαυτό σου.
Να πάλι, ξεφευγω. Το νόημα;

Γαλήνη
Πόσο καιρό έχεις να νιώσεις κάτι τέτοιο;
Που απλά κάθεσαι χωρίς να κάνεις τίποτα, και να μην έχεις τίποτα να τρέχει στο μυαλό σου.
Ε θέλει πολύ ψυχική δύναμη για να το καταφέρεις αυτό.
Να ευχαριστείς εκείνον που σε κάνει να το νιώθεις αυτό.

Λέξεις.
Πονάνε.
Πληγώνουν.
Παρεξηγούν.
Υπάρχει κάτι όμως που δίνει άλλο νόημα.
Εξηγούν. Όσο γίνεται δηλαδή.

Παύση. 
Ξανά. Πολλές φορές.
Γιατί;
Γράφεις, σβήνεις. Πολλές φορές.
Ένα μπέρδεμα.

Εκεί που όλα φαίνονται καθαρά.
Κάτι χαλάει(;)
Κάτι φτιάχνει(;)

Γαλήνη λοιπόν.
Πόσος καιρός.
Είναι όμορφο.
Απόλυτο.

Εκτίμηση.
Αυτό που κάνει ο άλλος για σένα, έστω μικρό.
Που εσύ είσαι η ξεχωριστή.
Χαμόγελα απλά.

Κανένα νόημα πάλι απο όλα αυτά.
Αλλο θές να γράψεις, να περιγάψεις.
Αλλού καταλήγεις ξανά.
Μα τι γίνεται;

Λόγια ανείπωτα.
Μη τα φοβάσαι.
Είναι ωραίο να έχεις κάποιον να γελάς, να αγαπάς, να νοιάζεσαι, να μοιράζεσαι.

Ψυχές.
Μεγάλες.
Τι σημασία έχουν όλα τα άλλα.

Φοβάμαι που το αρχίζω αυτό.
Ίσως να μη θέλω να μπώ στο τρυπάκι ξανά.
Θα παίρνω φόρα όλο και πιο πολύ και μετά.

Μου έχει φύγει όλο αυτό.
Έφυγε, το έδιωξα. Δεν ξέρω.
Χρειάζεσαι κάτι, μια πηγή για όλα αυτά.
ήρθε(;) θα μείνει(;) (...)

Φτάνεις στο σημείο που δεν μπορείς να συνεχίσεις.

ή δε θές.

Να χαθείς στη γαλήνη ξανά.

Φέρτην.

Κάνε την να κρατήσει.

Να μείνει.

Να νιώθω δυνατή.

Ή διώξε την.

Θα μάθω να την κρατάω εδώ.

Όλα έχουν τέλος.

Κακό.

Όλα έχουν τέλος.

Καλό.

Στο χέρι σου είναι η κατάληξη.

η πορεία.

Όλα.

Δεν είναι όλα όπως πρίν.

Ασπίδες.

Πανοπλίες. 

Κατέβασε τα όπλα, άνοιξε ψυχή.

Δείξε την΄.

Ή άφησε την να μπορούν να την εξερευνήσουν.

Άπιαστη.

Ή κράτησε την, όπως είναι.

Δείξε την εκεί που αξίζει.

Αφήσου..

μίλα. κάνε πράξεις.

Και ξανά απο την αρχή.